رباعی شماره ۱۷۲
در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
در گردش خویش اگر مرا دست بدی
خود را برهاندمی ز سرگردانی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گر کار فلک به عدل سنجیده بدی
- گر بر فلکم دست بدی چون یزدان
- نیکی و بدی که در نهاد بشر است
- هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
- دشمن به غلط گفت من فلسفیم
نظرات نوشته شده