شماره ١٣٤: شرابى را که چون پروانه گردد گرد سر طورش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
شرابى را که چون پروانه گردد گرد سر طورش
نسازد پرده رنبورى انگور مستورش
کسى تاکى بود درخرقه ناموس زنداني؟
ميى خواهم که بشکافد گريبان شيشه رازورش
نواى پرده سوز عشق، آهنگ دگردارد
کجا گردد به قانون خرد آهنگ، طنبورش؟
در هر دل که واکردم نگارين بوداز رويت
خوشا ملکى که هر ويرانه باشد بيت معمورش
به گرد چشم نرگس خواب آسايش نمى گردد
نمى دانم که دارد چشم بيمار که رنجورش
عزيزى چشم اگر دارى به صحراى قناعت رو
که پاى تخت از دست سليمان مى کند مورش
کلام صائب ما چون نگيرد رتبه حافظ؟
که استمداد همت مى کند ازخاک پر نورش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید