شماره ٥٩١: با فقيرى در سخاوت بى نظير عالمم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
با فقيرى در سخاوت بى نظير عالمم
چون دعا با دست خالى دستگير عالمم
چون هما هر چند بى منت دهم دولت به خلق
بهر مشتى استخوان منت پذيرعالمم
خود فروشى پيشه من نيست چون بيمايگان
فارغ از رد و قبول و داروگير عالمم
از سخنهايى که مى آيد به کار مردمان
تا به ديوان قيامت ناگزير عالمم
گوش سنگين چمن پير است مهر لب مرا
ورنه من از بلبلان خوش صفيرعالمم
پرده مردم دريدن نيست لايق، ورنه من
از صفاى سينه آگاه از ضمير عالمم
خوارى دايم به است از عزت پا در رکاب
بى نياز از اعتبار زود سير عالمم
با جهان آب وگل دلبستگى نبود مرا
مى توان چون مو بر آورد از خمير عالمم
مى نهند انگشت برحرفم خطاکاران همان
گرچه از افکار صائب بى نظير عالمم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید