شماره ٧٢٣: به ظاهر گر چه مهرى بر لب خاموش خود دارم
به ظاهر گر چه مهرى بر لب خاموش خود دارم
حباب آسا محيطى در ته سرپوش خود دارم
ندارد اختيارى آسمان در سير و دور خود
که اين خمخانه را من بيقرار از جوش خود دارم
نمى آسايد از مشق کشاکش رشته جانم
اگر چه بحر را چون موج در آغوش خود دارم
کنم با روى خندان تلخکامان را دهن شيرين
نيم زنبور تا از نيش پاس نوش خود دارم
کند دل هر نفس در کوچه اى جولان ز خود کامى
چه خونها در جگر زين طفل بازيگوش خود دارم
به قدر بيخودى چون مى توان گل چيدن از ساقى
درين محفل چه افتاده است پاس هوش خود دارم
سراپا يک دهن خميازه ام صائب از حيرانى
اگر چه ماه را چون هاله در آغوش خود دارم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده