شماره ٢٥: اى خانه زنبور ز فکر تو جگرها

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
اى خانه زنبور ز فکر تو جگرها
آيينه حيرت ز جمال تو نظرها
مژگان نبود گرد نظرها، که بود چاک
از شوق لقاى تو گريبان نظرها
از سنگدلى بود که از شرم لب تو
در صلب صدف آب نگشتند گهرها
از شمع برونى نشود بزم درون گرم
چون لاله مگر داغ برويد ز جگرها
زنهار که در بحر رضا دامن دل را
چون موجه به ساحل مکش از دست خطرها
در دايره موى شکافان حقيقت
در زلف پر آشوب شکست است ظفرها
زنهار که از خانه برون پا نگذارى
پر خار نفاق است همه راهگذرها
از شرم دهان تو که چون ديده مورست
در حوصله مور خزيدند شکرها
فرياد که اين بى خبران خاطر ما را
کردند پريشان چو سر زلف خبرها
صائب ز سر صدق مقيم در دل باش
تا چند توان گشت چو خورشيد به درها؟



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید