شماره ١٦٨: حفظ دولت در پريشان کردن سيم و زرست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
حفظ دولت در پريشان کردن سيم و زرست
مد احسان رشته شيرازه اين دفترست
رتبه ريزش بود بالاتر از اندوختن
پيش عارف برگريز از نوبهاران خوشترست
در سراب تشنگي، جوش طراوت مى زنم
ساغر بتخانه ام لبريز آب کوثرست
کار ما را مى کند گردون به نام خويشتن
سوختن از عود بى پروا و لاف از مجمرست
نيست پرواى اجل فرهاد شيرين کار را
مور شهد افتاده را مرگ از شکر شيرين ترست
بعد عمرى کز لباس زنگ بيرون آمدم
طشت آتش بر سرم از منت خاکسترست
از خيابان بهشتم خار در دل مى خلد
کوچه باغ زلف را آب و هواى ديگرست
سهل باشد بردن داغ کلف از روى ماه
هر که زنگ از سينه ما مى برد روشنگرست
از عملداران به قدر ظلم مى ماند اثر
عاملى کز وى نمى ماند اثر عادلترست
غم نفهميده است هر کس ساده لوح افتاده است
هر که اين آيينه دارد در بغل اسکندرست
غنچه دل را به بوى يار در بر مى کشيم
اين گره در رشته ما جانشين گوهرست
از رباعى بيت آخر مى زند ناخن به دل
خط پشت لب به چشم ما ز ابرو خوشترست
گر چه طوبى از جهان منشور رعنايى گرفت
رتبه افکار صائب را مقام ديگرست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید