شماره ٣٨: اهل خرد که دل به جهان در نبسته اند

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
اهل خرد که دل به جهان در نبسته اند
زان است کز وى آرزويى برنبسته اند
دل را فراخ کن ز پى صيد آسمان
زيرا ملک به دام کبوتر نبسته اند
راه ار دراز، رخش ترا پى نکرده اند
نخل ار بلند مرغ ترا پر نبسته اند
جاى خرانست آخور رنگين روزگار
عيسى و شان بر آخور او خر نبسته اند
در کار خواجگان چه شوى غرق در گهر؟
کاين خانه گل است و به گوهر نبسته اند
تيغ تو زيوريست، چه خصمى همى کشي؟
بفگن که اهل معرکه زيور نبسته اند
خست سر تو کرد نگون پيش ناکسان
ورنه ز چرخ نقش تو کمتر نبسته اند
منت منه بداده که بخشنده ايزد است
چون رزق را به روى کسى در نبسته اند
خسرو زبان کاذب خود را صفت مکن
شمشير چوب را کمر زر نبسته اند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید