شماره ١٢٧: دلى که نرگس مستش به ناز بستاند

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
دلى که نرگس مستش به ناز بستاند
کراست زهره کز آن حيله ساز بستاند
زهى نواله شيرين دهان آن کس را
که چاشنى خود ازان لب به گاز بستاند
ببرد جانم و اى کاشکى که ندهد باز
نداد بوسه و يارب که باز بستاند
خوشا جوانى و مستى من دران ساعت
که من پياله دهم، او به ناز بستاند
خيال برد صلاح مرا که روزى او
مرا ز خويشتن اندر نماز بستاند
بر آستانش برم آب ديده را به نياز
مگر که تحفه اهل نياز بستاند
کسى که دل ز خم زلف او برون آرد
کبوترى ست که از چنگ باز بستاند
دلم فروشد صد جان که تار مويش را
ز بهر مايه عمر دراز بستاند
قوى دلى که به معشوق او سپر سازد
نکو دلى که ز محمود اياز بستاند
بسوخت خسرو و در آتش غمت بگداخت
مراد از تو به سوز و گداز بستاند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید