دلدار به طبع گشت رام آخر
وين کار به صبر شد تمام آخر
آن کره سر کشيده توسن
بى رايض گشت خوش لگام آخر
وان مرغ رميده وز قفس جسته
باز آمد چون دلم به دام آخر
هرکس که به صبر پاى بفشارد
روزى برسد چو من به کام آخر
منشورى نيست دور محنت را
چون يابد دولت دوام آخر