هرچند به جاى تو وفا دارم
هم از تو توقع جفا دارم
در سر ز تو همچنان هوس دارم
در دل ز تو همچنان هوادارم
از من چو جهان مبر که تو دانى
کز دولت اين جهان ترا دارم
بيگانه مشو چو دين و دل با من
چون با غم تو دل آشنا دارم
گويى که مگوى راز با خصمان
حاشا لله که اين روا دارم
ليکن به گل آفتاب چون پوشم
چون پشت چو ماه نو دوتا دارم