شماره ٣٥١: گرخوش کند لب تو دهانم ببوسه يى
گرخوش کند لب تو دهانم ببوسه يى
خرم شود زلعل تو جانم ببوسه يى
خواهم زجور تو گله کردن بپادشاه
گر عاقلى بگير دهانم ببوسه يى
درحسرت کنار تو جانم بلب رسيد
زين ورطه لطف کن برهانم ببوسه يى
اى جان مکن گرانى ويکبار بر لب آى
باشد که من ترا برسانم ببوسه يى
گفتم که جان من بستان بوسه يى بده
گفتى هزار جان نستانم ببوسه يى
گرآن لب و دهان که تو دارى مرا بود
ملک دو کون را بستانم ببوسه يى
ديدى که من زبان شکايت خوهم گشاد
کردى فسون و بست زبانم ببوسه يى
زنده کنند مرده بآب دهان من
گربا تو کام خويش برانم ببوسه يى
يکبار ديگرم بکنار و لبت رسان
اى برده حاصل دو جهانم ببوسه يى
گويى لب من ازشکر و قند خوشترست
من لذت لب تو چه دانم ببوسه يى
درکار عشق جان و دلى داشتم چوسيف
اينم بعشوه يى شد وآنم ببوسه يى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده