شماره ٥٥٤: ايا رخت زگريبان قمر برآورده

غزلستان :: سیف فرغانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
ايا رخت زگريبان قمر برآورده
خط لب تو نبات از شکر برآورده
بديد روى تو خورشيد گفت رنگ رخش
گليست سرخ زروى قمر برآورده
در آينه چو خط سبز بر لبت بينى
زمردى شمر از لعل تر برآورده
بگير آينه يى چون رخ تو در عرقست
بدست و، آب زآتش نگر برآورده
گلاب گلشن فردوس خورده تا چو رخت
درخت روضه حسنت زهر برآورده
بعهد جلوه طاوس حسن تو گرچه
جماعتى چو تذروند سر برآورده
اگرچه همچو مگس بر هوا کند پرواز
نه همچو مرغ بود مور پر برآورده
دل چو مرغ من از عشق دانه خالت
خروس وار فغان هر سحر برآورده
مقام با شرف کعبه کى بود هرگز
وگر چو کعبه بود از صبور برآورده
نشانده يوسف حسن توصد چو من يعقوب
بکنج کلبه احزان ودر برآورده
زچشم مست تو در کوى تو چو مدهوشان
شراب عشق مرا بى خبر برآورده
چو صبح داعى عشقت بر آسمان وجود
از آفتاب مرا پيشتر برآورده
براى روز نياز تو سيف فرغانى
زبحر طبع هزاران گهر برآورده
بغير بنده زضرابخانه خاطر
گدا که ديد بدين سکه زر برآورده
بوصف تو دگرى گر برآورد آواز
نه چون مناره بلندست هر برآورده



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید