شماره ٣٣٦: آن روى لاله رنگ که دل داغدار اوست

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
آن روى لاله رنگ که دل داغدار اوست
چشم سهيل، خال لب جويبار اوست
رنگى که ريخت در قدح لعل، آفتاب
ته جرعه اى ز لعل لب آبدار اوست
با آن فروغ حسن، جگر گوشه سهيل
برگ خزان رسيده اى از لاله زار اوست
هر شبنمى که هست درين باغ و بوستان
گل را بهانه ساخته آيينه دار اوست
گردون که نعل اوست در آتش ز آفتاب
چون سبزه زير سنگ ز کوه وقار اوست
از ديده نظارگيان مى برد غبار
هر مصحف دلى که به خط غبار اوست
در هر دلى که ريشه کند پيچ و تاب عشق
پيوسته همچو زلف، سرش در کنار اوست
موج سراب مى شمرد سلسبيل را
دلداده اى که تشنه بوس و کنار اوست
پيراهنش قلمرو جولان يوسف است
هر پرده دلى که در او خارخار اوست
چينى که از جبين نگشايد به زور مى
غافل مشو که سکه دارالعيار اوست
خونابه اى که مى چکد از مو به موى ما
بى اختيار ديده و دل، از فشار اوست
آن پادشاه حسن که منظور صائب است
خورشيد، صيد سلسله مشکبار اوست



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید