شماره ٧٥٥: هر که رو زين خلق ناهموار در ديوار کرد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
هر که رو زين خلق ناهموار در ديوار کرد
سنگلاخ دهر را بر خويشتن هموار کرد
شد عبير جامه يوسف غبار ديده اش
هر که چشم خويش را از گريه چون دستار کرد
چون عقيق از دل سياهى خون خود را مى خورد
در تلاش نام هر کس خويش را هموار کرد
زير دست و تيغ قاتل حيرت قربانيان
زود خواهد خضر را از زندگى بيزار کرد
خواب ناز گل گران خيزست، ورنه ناله ام
سبزه خوابيده اين باغ را بيدار کرد
در دل پاکم اثر از نقش نتوان يافتن
حيرت سرشار اين آيينه را ستار کرد
نيست آب رحم در تيغ سبک جولان چرخ
خواب نتوان زير اين شمشير بى زنهار کرد
گر زچشم اعتبار افتد زليخا دور نيست
از بهاى کم عزيزان را نبايد خوار کرد
خواب من صد پرده از بخت هنر سنگين ترست
سيلى افلاک نتواند مرا بيدار کرد
بند نيکان مى شود از ناصبورى سخت تر
بر عزيز مصر، زندان چاه را هموار کرد
خون گلشن صائب آمد از خروش من به جوش
بلبلان را ناله مستانه ام هشيار کرد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید