شماره ٧٨٢: کوه را چون ابر، حکم او به رفتار آورد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش سوم

افزودن به مورد علاقه ها
کوه را چون ابر، حکم او به رفتار آورد
ريگ را چون سبحه، ذکر او به گفتار آورد
جنبش ما ناتوانان است از اقبال عشق
ذره را خورشيد تابان بر سر کار آورد
پرده پوشى مى کند درياى جوشان را به کف
آن که مى خواهد مرا دربند دستار آورد
از دل بى حاصلم هر جا حديثى بگذرد
بيد مجنون سر به پيش انداختن بار آورد
شد زبيکارى سيه عالم به چشم من، کجاست
چشم پرکارى که ما را بر سر کار آورد
مهر عالمتاب در هر جا دچار او شود
با کمال شوخ چشمى رو به ديوار آورد
هر نهالى را که آبش از گداچشمان بود
شاخسارش برگ سبز سايلان بار آورد
مى تواند با تو در پيرى هم آغوشم کند
آن که چندين گل برون از پرده خار آورد
چون يد بيضا فروغش نور مى سوزد به چشم
در نظر چون گوهر ما را خريدار آورد
دفتر گل را دهد بلبل به باد از آه سرد
فردى از ديوان اگر صائب به گلزار آورد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید