قصيده
نه دل از سلامت نشان مى دهد
نه عشق از ملامت امان مى دهد
نه راحت دمى همدمى مى کند
نه محنت زمانى زمان مى دهد
قرار جهان بر جفا داده اند
مرا بيقرارى از آن مى دهد
دو نيمه کنم عمر با يک دلى
که از نيم جنسى نشان مى دهد
همه روز خورشيد چون صبح دم
به اميد يک جنس جان مى دهد
فلک زين دو تا نان زرد و سپيد
همه اجرى ناکسان مى دهد
به خوش کردن ديگ هر ناکسى
به گشنيز ديگ آن دو نان مى دهد
مرا چشم درد است و گشنيز نيست
تو را توتيا رايگان مى دهد
مگو کاسمان مى دهد روزيم
که روزى ده آسمان مى دهد
فلک خاک بيزى است خاقانيا
که روزيت ازين خاکدان مى دهد
خود او را همين خاکدان است و بس
کز اين مى ستاند بدان مى دهد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده