شماره ١٢٤: لب جانان دواى جان بخشد
لب جانان دواى جان بخشد
درد از آن لب ستان که آن بخشد
عشق ميگون لبش به مى ماند
عقل بستاند ارچه جان بخشد
ديت آن را که سر برد به شکر
هم ز لعل شکرفشان بخشد
عاشق آن نيست کو به بوى وصال
هستى خود به دلستان بخشد
عاشق آن است کو به ترک مراد
هرچه هستى است رايگان بخشد
دو جهان را دو شاخ گل داند
دسته بندد به دلستان بخشد
شه سوارى است عشق خاقانى
کز سر مقرعه جهان بخشد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده