مى عشقش به شيرمردان ده
درد دردش به دردمندان ده
ساقيا دست ما و دامن تو
ساغر مى به دست ياران ده
مى به زاهد مده که باشد حيف
ور دهى جام مى به رندان ده
جرعه نوشان جام خود مگذار
جرعه جام خود به ايشان ده
گر بلا را به عاشقان بخشى
بخش ما زان بلا فراوان ده
نوش کن جام مى که نوشت باد
جرعه اى هم به باده نوشان ده
نعمت الله مده به مخموران
مير مستان به مى پرستان ده