شماره ١٠٤: مرا که هست به دل کوه آهن از مردم
مرا که هست به دل کوه آهن از مردم
سبک چگونه توانم گذشتن از مردم
هزار رنگ گل از خار پاى خود چينند
جماعتى که نخواهند سوزن از مردم
به چار موجه رد و قبول تن در ده
ترا که نيست ميسر گسستن از مردم
تو آن زمان سر عيار پيشگان باشى
که خويش را بتوانى ربودن از مردم
به چشم بسته گل از خار مى توان چيدن
به اعتزال توان طرف بستن از مردم
اگرنه تيرگى آرد طمع چرا سايل
چراغ مى طلبد روز روشن از مردم
برآورند سر از جيب آسمان صائب
جماعتى که کشيدند دامن از مردم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده