شماره ٢٢٨: مى مى کشند لاله عذاران ز روى هم

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
مى مى کشند لاله عذاران ز روى هم
مستند بى شراب ز جام و سبوى هم
خوبان به آشنايى هم بيوفا شدند
دلهاى ساده زود پذيرند خوى هم
صاحبدلان ز ناز نسيمند بى نياز
چون غنچه مى درند گريبان به بوى هم
چون برگ گل درين چمن از پاک طينتى
پشت همند خاک نشينان و روى هم
خامان تلاش نکهت عنبر کنند و عود
تازه است مغز سوخته جانان ز بوى هم
آشفتگان که آه به هم قرض مى دهند
فارغ نيند يک نفس از رفت و روى هم
با تشنگى بساز که اين خشک طينتان
چينند همچو ريگ روان آبروى هم
هر چند هست خانه روشندلان جدا
چون آب مى روند سراسر به جوى هم
از شرم حسن و عشق همان در دو عالميم
ما و ترا کنند اگر روبروى هم
شکر ز بند خانه نى گو برون ميا
ما را بس است چاشنى گفتگوى هم
از منت طبيب شود دردها زياد
بيچارگان شوند مگر چاره جوى هم
صائب در بهشت برين است بى سخن
چشمى که واکنند دو يکدل به روى هم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید