شماره ٥٠٩: بلبلم اما رسد بر لاله و گل ناز من

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
بلبلم اما رسد بر لاله و گل ناز من
دست گلچين مى رود از کار از آواز من
رشته ذوق گرفتارى به بالم بسته اند
نگذرد از گوشه بام قفس پرواز من
جوهرم را تا به سنگ امتحان زد کوهکن
تيشه فولاد خود را کرد پاى انداز من
سهل باشد از فغانم گر قفس مجمر شود
بيضه چون فانوس بود از شعله آواز من
همچو شاخ پر ثمر وقت است پشتش بشکند
از هجوم عندليبان گوشه هاى ساز من
تا به دارالامن صلح کل رسيدم، کبک مست
خواب راحت مى زند در چنگل شهباز من
صبحم، اما چون شبم در پرده پوشى ها مثل
مشرق لب را نداند آفتاب راز من
سر فرو نارد به شاخ پست طوبى فطرتم
مى زند پر در فضاى لامکان، انداز من



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید