شماره ٧٣٩: کرم به ابر سبکدست همچو عمان کن

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هشتم

افزودن به مورد علاقه ها
کرم به ابر سبکدست همچو عمان کن
تمام روى زمين را رهين احسان کن
ز باده چهره گلرنگ را فروزان کن
ز قطره هاى عرق بزم را چراغان کن
به شکر اين که جبين گشاده اى دارى
ملايمت به خس و خار اين گلستان کن
به آبروى عزيزان مگر شوى سيراب
سفال تشنه خود وقف مى پرستان کن
هواى نفس چو گرديد زيردست ترا
ز باد تختگه خويش چون سليمان کن
فضاى شهر مقام نفس کشيدن نيست
چو گرد باد نفس راست در بيابان کن
مدار فيض خود از ابر همچو بحر دريغ
تمام روى زمين را رهين احسان کن
شود کليد ز اعجاز عشق آخر قفل
نظر به پيرهن و چشم پير کنعان کن
نظر به چشمه حيوان سيه مکن صائب
به آبروي، قناعت ز آب حيوان کن



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید