شماره ٥٩٢: من که از ادعيه خوانان دگر ممتازم
من که از ادعيه خوانان دگر ممتازم
از دعاى تو به مدح تو نمى پردازم
علم مدح تو بيضا علم افراختنى است
ليک من از عقبت ادعيه مى افرازم
روزگاريست که بر ديده و بختت به دعا
بسته ام خواب و به بيدارى خود مى نازم
هست اقبال تو ياور که من ادعيه خوان
کار يک ساله به يک روزه دعا مى سازم
خورد و خوابى که درو نيست گزير آن سان را
من به آن هم ز دعاى تو نمى پردازم
سرو را در جسدم تا رمقى هست ز جان
از برايت به فلک رخش دعا مى تازم
بر سر لوح ثنا طرح دعا خوش طرحيست
خاصه طرحى که من از بهر تو مى اندازم
محتشم تاب و توان باخته در دوستيت
من که بى تاب و توانم دل و جان مى بازم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده