شماره ٤١٢: نمى خواهيم روى تلخ ابر نوبهاران را
نمى خواهيم روى تلخ ابر نوبهاران را
به مشت خار ما سرگرم کن آتش عذاران را
ز چشم شور زاهد جام در دستم نمکدان شد
سزاى آن که در مجلس دهد ره هوشياران را!
غبار عاشقان چون گردباد از پاى ننشيند
گره نتوان زدن در سنگ، خاک بى قراران را
به زخم چنگل شاهين بساز اى کبک بى پروا
به رعنايى بريدى تيغ چندين کوهساران را
چه لازم کلک صائب را گهرريزى سبق دادن؟
چرا ريزش دهد تعليم کس ابر بهاران را؟
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده