شماره ٥٤٧: تندى خوى ضرورست سخن آيين را
تندى خوى ضرورست سخن آيين را
که بنوشند به تلخي، مى لب شيرين را
بلبلانى که نظر بر رخ گل وا کردند
چه شناسند قماش سخن رنگين را
برد و بر طاق فراموشى جاويد گذاشت
تيشه صافدلم آينه شيرين را
کيست از عهده اين وام سبکبار شود؟
گر نبخشد به کسى دختر رز کابين را
دست در دامن مى زن که رسانيد به چرخ
نسبت سلسله تاک، سر پروين را
عشق انديشه ندارد ز نگهبانى عقل
دزد خاموش کند شمع سر بالين را
دل صائب چه غم از نيش ملامت دارد؟
نيست انديشه اى از خار، کف گلچين را
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده