شماره ٦١٩: ز درد و داغ محبت سرشته اند مرا
ز درد و داغ محبت سرشته اند مرا
در آفتاب قيامت برشته اند مرا
دل از مشاهده من کباب مى گردد
به آب چشم يتيمان سرشته اند مرا
فناى من به نسيم بهانه اى بندست
به خاک با سر ناخن نوشته اند مرا
چگونه سبز شود دانه ام، که لاله رخان
به روى گرم، مکرر برشته اند مرا
ز من به نکته رنگين چو لاله قانع شو
که از براى درودن نکشته اند مرا
به کار بخيه زخمى نيامدم هرگز
ازين چه سود که هموار رشته اند مرا؟
غنيمت است که کارآگهان عالم غيب
به حال خويش چو صائب نهشته اند مرا
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده