شماره ٨٠٠: از دست و تيغ عشق فگارند لاله ها
از دست و تيغ عشق فگارند لاله ها
در خاک و خون نشسته يارند لاله ها
در ديده بصيرت پروانه طينتان
فانوس شمع چهره يارند لاله ها
باشند همچو شعله جواله بى قرار
بر خار و خس اگر چه سوارند لاله ها
تا سر کشيده اند، به پايان رسيده اند
کم عمرتر ز شعله خارند لاله ها
يک نصف خون تازه و يک نصف مشک تر
چون نافه غزال تتارند لاله ها
در آتشند و خنده مستانه مى زنند
با داغ دل، گشاده عذارند لاله ها
در شيشه حسن باده لعلى عيان شود
آيينه دار روى بهارند لاله ها
در خون دهند غوطه تمناى بوسه را
دست نگاربسته يارند لاله ها
زان هرگز از خمار نگردند زرد روى
کز خون خويش باده گسارند لاله ها
کردند خون خود به تماشاييان حلال
از سرگذشتگان بهارند لاله ها
با چهره شکفته آن آتشين عذار
دلمرده تر ز شمع مزارند لاله ها
با نور آفتاب چه باشد فروغ شمع؟
با روى يار، در چه شمارند لاله ها
صائب ز خون خود مى گلرنگ مى خورند
زان ايمن از گزند خمارند لاله ها
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده