در صفت سراى معمور

غزلستان :: اوحدی مراغه‌ای :: جام جم

افزودن به مورد علاقه ها
اى همايون سراى فرخنده
که شد از رونقت طرب زنده
طاق کسرى ز دفترت کسريست
هشت جنت ز گلشنت قصريست
خاکت از مشک و سنگت از مرمر
بادت از خلد و آبت از کوثر
کوه پيموده سنگ و بر سخته
بهر فرش تو تخته بر تخته
با زر شمسه تو در يارى
لاجورد سپهر زنگارى
کاشى و آجرت به هر خرده
مال قارون به دم فرو برده
گچ بام تو نه سپهر به دور
از ره کهکشان کشيده به ثور
کرده با شاخ گلبنت ز فلک
شاخ طوبى خطاب « طوبى لک »
نقشبندان کن به کنده گرى
بر درت کرده عمر خود سپرى
در تک اين رواق بالنده
پشت ماهى به گاو نالنده
ماه ازين طارم زمين مرکز
در دم آفتابت آجر پز
صحن معمورت آستان سپهر
سقف مرفوعت آشيانه مهر
چون ز سرخاب روى شاهد شنگ
داده سرخاب را جمال تو رنگ
کار سنگ از تو چون نگار شده
جام با سنگ سازگار شده



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید