رباعی شماره ۹۷
خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب
زیرا ز تو چشم بود پرآتش و آب
شد جانب دل دیدددلی چون سیماب
شد جانب تن دید خراب و چه خراب
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گفتم که کجا بود مها خانه‌ی تو
- شب گردم گرد شهر چون باد و چو آب
- دیوانه شدم خواب ز دیوانه خطا است
- این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل
- شب چون دل عاشقان پر از سودا شد
نظرات نوشته شده