رباعی شماره ۲۲۷
با روز بجنگیم که چون روز گذشت
چون سیل به جویبار و چون باد بدشت
امشب بنشینیم چون آن مه بگرفت
تا روز همی زنیم طاس و لب طشت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- شب گشت و خبر نیست مرا از شب و روز
- مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
- در سر هوس عشق تو دارم همه روز
- خیزید که تا بر شب مهتاب زنیم
- آن شب که ترا به خواب بینم پیداست
نظرات نوشته شده