رباعی شماره ۲۳۰
با شب گفتم گر بمهت ایمانست
این زود گذشتن تو از نقصانست
شب روی به من کرد و چنین عذری گفت
ما را چه گنه چو عشق بی‌پایانست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- امشب شب من بسی ضعیف و زار است
- امشب شب آن دولت بی‌پایانست
- آن دشمن دوست روی دیدی که چه کرد
- گفتم جانی به ترک جان نتوان کرد
- مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
نظرات نوشته شده