رباعی شماره ۴۱۰
مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
انصاف بده که نیک مردانه گرفت
از دل چو بماند دلبرش دست کشید
از جان چو بجست پای جانانه گرفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- گفتی گشتم ملول و سودام گرفت
- عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت
- عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
- ز اول که مرا عشق نگارم بربود
- از بسکه دل تو دام حیلت افراخت
نظرات نوشته شده