رباعی شماره ۹۹۲
آن دم که حق بنده‌گزاری همه خوش
وز مهر سر بنده بخاری همه خوش
از خانه برانیم بزاری همه خوش
چون عزم کنم هم بگذاری همه خوش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بر جان و دل و دیده سواری همه خوش
- ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش
- نیمی دف من به موش دادی همه خوش
- ای جان جهان و روشنائی همه خوش
- اندر بر خویشم بفشاری همه خوش
نظرات نوشته شده