رباعی شماره ۱۰۳۲
خائیدن آن لب که چشیدی شکرش
مالیدن دستی که کشیدی بسرش
نگذارد آنکه او به جان و جگرش
آب حیوان همی رسد از اثرش
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- کی باشد کین نبش بنوش تو رسد
- خورشید که باشد که بروی تو رسد
- خواهم گردی که از هوای تو رسد
- می‌جوشد دل که تا به جوش تو رسد
- آنرا که ز عشق دوست بیداد رسد
نظرات نوشته شده