رباعی شماره ۱۳۲۵
مردم رغم عشق دمی در من دم
تا زنده‌ی جاوید شوم زان یکدم
گفتی که به وصل با تو همدم باشم
گو با که کجا شرم نداری همدم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- این همدم اندرون که دم میدهدت
- بر بوی وفا دست زنانت باشم
- یکبار به مردم و مرا کس نگریست
- گویی تو که من ز هر هنر باخبرم
- ای مونس روزگار چونی بی من
نظرات نوشته شده