رباعی شماره ۱۸۳۰
چشم مستت ز عادت خماری
افغان که نهاد رسم تنها خواری
چون می مددیست ای بخیلیت چراست
می می نخوری و شیره می‌افشاری
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- خورشید که در خانه بقا می نکند
- گاه از غم او دست ز جان می‌شوئی
- انگورم و در زیر لگد می‌گردم
- تا ظن نبری که من دوئی می‌بینم
- دل از می عشق مست می‌پنداری
نظرات نوشته شده