رباعی شماره ۱۹۶۸
میدان و مگو تا نشود رسوائی
زیبائی مرد هست در تنهائی
گفتا که چه حاجتست اینجا ملکی است
کو موی همی شکافد از بینائی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بی‌زارم از آن آب که آتش نشود
- تا سر نشود یقین که سرکش نشود
- تا مدرسه و مناره ویران نشود
- ای عقل برو که عاقل اینجا نیست
- آن کس که ترا بیند و خندان نشود
نظرات نوشته شده