شماره ٦١: گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم
گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم
جان پيش آن دو لعل گوهرفشان فشانم
گر بى توام به دامن نقد دو کون ريزند
دامان بى نيازى بر اين و آن فشانم
خالى نگرددم دل کز بيم او ز ديده
اشکى اگر فشانم بايد نهان فشانم
آيا بود که روزى فارغ ز محنت دام
گرد غريبى از بال در آشيان فشانم
سرو روان من کو هاتف که بر سر من
چون پا نهد به پايش نقد روان فشانم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده