شماره ١٥٤: گرچنين آن چشم جادو رخنه در دل مى کند

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
گرچنين آن چشم جادو رخنه در دل مى کند
از دلم هر رخنه اى را چاه بابل مى کند
بس که مى آيد به ناز از چشم او بيرون نگاه
چند جا تا خانه آيينه منزل مى کند!
چون تواند دل به پايان برد راه زلف را؟
کاين ره پرپيچ و خم کار سلاسل مى کند
چون کشم آه از جگر، کز بيم خوى نازکش
شمع دود خود گره چون لاله در دل مى کند
مى دهد از حسن عالمگير مجنون را خبر
اين که ليلى هر نفس تغيير محمل مى کند
ديدن آيينه را بر طاق نسيان مى نهى
گر بدانى شوق ديدارت چه با دل مى کند
حفظ آب روى خواهش کن که گردون خسيس
نان خود را تر به آب روى سايل مى کند
سالکان را صحبت تن پروران سنگ ره است
سيل را اين خاکهاى مرده کاهل مى کند
مى کند عمر مؤبد هستى ده روزه را
هر که جان صائب نثار تيغ قاتل مى کند



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید