شماره ٣٥٨: مى به روى لاله رنگ يار مى بايد کشيد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
مى به روى لاله رنگ يار مى بايد کشيد
باده گلرنگ در گلزار مى بايد کشيد
عالم آب از نسيمى مى خورد بر يکدگر
در سرمستى نفس هشيار مى بايد کشيد
صبح اگر نتوانى از مستى ز جا برخاستن
مد آهى از دل افگار مى بايد کشيد
سينه درياى رحمت نيست جاى دم زدن
رطل مالامال را يکبار مى بايد کشيد
شيشه ناموس را بر طاق مى بايد گذاشت
بعد ازان پيمانه سرشار مى بايد کشيد
جام چون خورشيد مى بايد گرفت از ساقيان
بر زمين چون صبحدم دستار مى بايد کشيد
تا مگر همرنگ روى او شود، خورشيد را
از شفق خونابه بسيار مى بايد کشيد
گرچه از دل ياد ما را سالها شد شسته است
مى به ياد آن فرامشکار مى بايد کشيد
باده هاى آسمانى را عروج ديگرست
مى زجام لاله در کهسار مى بايد کشيد
آب از سرچشمه صائب لذت ديگر دهد
باده را در خانه خمار مى بايد کشيد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید