شماره ٢٨٦: بيش ازين آتش مزن در عالم اى جان کسى
بيش ازين آتش مزن در عالم اى جان کسى
رحم کن بر تشنگان اى آب حيوان کسى
مى زند بحر از لب خشک صدف موج سراب
چند خوددارى کنى اى ابر نيسان کسي؟
چون کتان در هر قدم صد سينه چاک افتاده است
زير پاى خود ببين اى ماه تابان کسى
پيش ازان کز شکرستانت برآرد گرد مور
تلخکامان را بپرس اى شکرستان کسى
شد گلوى قمريان از اشک حسرت طوق دار
سرکشى تا چند اى سرو خرامان کسي؟
چند زخم از بخيه زنجير تقاضا بگسلد؟
مهر بردار از لب خود اى نمکدان کسى
پيش ازان کز شرم خط بر رو گذارى آستين
عقده اى بگشا ز کار نابسامان کسى
ديده کنعانيان از انتظارت شد سفيد
خيمه بيرون زن ز مصر اى ماه کنعان کسى
در بهاران خاطر بلبل بجو، تا در خزان
بينوايى کم کشى اى باغ و بستان کسى
دست تاراج خزان در آستين (تا) غنچه است
ياد کن ما را به برگى اى گلستان کسى
مى تواند ملک عالم را به آسانى گرفت
لشکر دل گر بود صائب به فرمان کسى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده