شماره ٤١٠: پرده بردار ز رخسار که ديدن دارى
پرده بردار ز رخسار که ديدن دارى
سربرآور ز گريبان که دميدن دارى
منت خشک چرا مى کشى از آب حيات؟
تو که قدرت به لب خويش مکيدن دارى
چشم بد دور ز مژگان شکار اندازت
که بر آهوى حرم حق تپيدن دارى
مى چکد گر چه طراوت ز تو چون سروبهشت
قامتى تشنه آغوش کشيدن دارى
فکر تسخير تو چون در دل عاشق گذرد؟
که در آيينه ز خود فکر رميدن دارى
مى کنم رحم به دلسوختگان اى لب يار
گر بدانى که چه مقدار مکيدن دارى
صائب اين پنبه آسودگى از گوش برآر
اگر از ما هوس ناله شنيدن دارى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده