شماره ٤٧٢: نيى که جيب و کنار از شکر کند خالى
نيى که جيب و کنار از شکر کند خالى
به ناله صد دل خونين جگر کند خالى
فغان که نيست درين بحر آنقدر وسعت
که چون صدف دل خود را گهر کند خالى
به روز معرکه از تيغ رو نگرداند
کسى که قالب خود چون سپر کند خالى
نه در محبت دنياست چشم من گريان
که جاى گوهر عبرت نظر کند خالى
دهد ز سيل فنا پشت خويش بر ديوار
کسى که خانه ز خود پيشتر کند خالى
ملول نيست دل عارف از گذشتن عمر
که دل ز ناله جرس در سفر کند خالى
زبان سبک نکند دل ز شکوه عاشق را
چو شمع دل به گرستن مگر کند خالى
کشد چگونه به سر شيشه را تنک ظرفى
که يک پياله به خون جگر کند خالى
ز وصل بحر گرانمايه پر گهر گردد
ز فکر پوچ حبابى که سر کند خالى
فغان که نيست درين باغ نغمه پردازى
که غنچه کيسه خود را ز زر کند خالى
مرو ز حلقه ذکر خدا برون زنهار
که دل چو سبحه ز صد رهگذر کند خالى
به غير آه مرا نيست همدمى صائب
که غنچه دل به نسيم سحر کند خالى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده