شماره ١٩٢: مى کشم زان تند خو گر صد تغافل مى کند
مى کشم زان تند خو گر صد تغافل مى کند
ديگرى باشد کجا چندين تحمل مى کند
مى کند فرياد بلبل از کمال شوق باد
غنچه گويا خنده اى در کار بلبل مى کند
بر رخ چون زر سرشک همچو سيمم ديد و گفت
اين گدا را بين که اظهار تجمل مى کند
زلف او دل برد و کاکل در پى جانست واى
کانچه با جانم نکرد آن زلف، کاکل مى کند
مى کند بى نوگلى خونابه دل در کنار
در چمن وحشى چنين دامن پر از گل مى کند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده