شماره ١٩٣: هرگز به غرض عشق من آلوده نگردد

غزلستان :: وحشی بافقی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
هرگز به غرض عشق من آلوده نگردد
چشمم به کف پاى کسى سوده نگردد
آلوده نيم چون دگران اين هنرم هست
کز صحبت من هيچکس آلوده نگردد
پروانه ام و عادت من سوختن خويش
تا پاک نسوزم دلم آسوده نگردد
با بلهوس از پاکى دامان تو گفتم
تا باز به دنبال تو بيهوده نگردد
وحشى ز غمش جان تو فرسود عجب نيست
جانست نه سنگست که فرسوده نگردد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید