غزلستان
فال حافظ
جستجو
پربینندهترینها
ورود
با Lexingo کلمات انگلیسی یاد بگیرید
Lexingo
امتیاز بگیرید و رقابت کنید
«افلاک» در غزلستان
حافظ شیرازی
«افلاک» در غزلیات حافظ شیرازی
هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است
گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را
زین قصه هفت گنبد افلاک پرصداست
کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است
حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز
ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان
چند و چند از غم ایام جگرخون باشی
سعدی شیرازی
«افلاک» در غزلیات سعدی شیرازی
مه روی بپوشاند خورشید خجل ماند
گر پرتو روی افتد بر طارم افلاکت
آه من باد به گوش تو رساند هرگز
که نه ما بر سر خاکیم و تو بر افلاکی
خیام نیشابوری
«افلاک» در رباعیات خیام نیشابوری
آنکس که زمین و چرخ و افلاک نهاد
بس داغ که او بر دل غمناک نهاد
افلاک که جز غم نفزایند دگر
ننهند بجا تا نربایند دگر
مولوی
«افلاک» در دیوان شمس - رباعیات مولوی
آندم که ز افلاک گهر ریز کند
هر ذره بسوی اصل خود خیز کند
گوئیکه مرا نیست بجز خاک بدست
ای بر سر خاک جمله افلاک چه سود
آن غم که نگنجد در افلاک و زمین
اندر دل چون چشمهی سوزن گنجد
آن جسم طلسم را چو بشکست افلاک
پاکی بر پاک رفت و خاکی در خاک
من مهر تو بر تارک افلاک نهم
دست ستمت بر دل غمناک نهم
از خالق افلاک درونت صفتی است
جز از صفت خالق افلاک مگو
اندر ره حق چو چست و چالاک شوی
نور فلکی باز بر افلاک شوی
در روزه چو از طبع دمی پاک شوی
اندر پی پاکان تو بر افلاک شوی
فردوسی
«افلاک» در شاهنامه فردوسی
ز مغز زمین تا به چرخ بلند
ز افلاک تا تیره خاک نژند