«شهید» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «شهید» در غزلیات حافظ شیرازی
- سعدی شیرازی
- «شهید» در غزلیات سعدی شیرازی
- مولوی
- «شهید» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- بشارت ده بشارت ده به محبوسان جسمانی
كه حشر آمد كه حشر آمد شهیدان رفاتی را - جمله عشق و جمله لطف و جمله قدرت جمله دید
گشته در هستی شهید و در عدم او مرتضی - دلست همچو حسین و فراق همچو یزید
شهید گشته دو صد ره به دشت كرب و بلا - شهید گشته به ظاهر حیات گشته به غیب
اسیر در نظر خصم و خسروی به خل - یكی لوحیست دل لایح در آن دریای خون سایح
شود غازی ز بعد آنك صد باره شهید آید - در تیر شهیت اگر شهیدیت
در پیش مهیت اگر غبارید - آنك چون جرجیس اندر امتحان عشق ما
گشت او صد بار زنده كشته شد صد ره شهید - ای یار شعله خوار من اهلا و مرحبا
ای فانی و شهید من و مفخر شهود - شمعها میزنند خورشیدند
تا كه ظلمات را شهید كنند - باز هر ذره شد چو نفخه صور
تا شهید تو را سعید كنند - جان به سعادت بكشد نفس را
تا به هم افتند سعید و شهید - و سیمائی شهید لی بانی
قضیت عندهم فی العشق اوطار - من شهید عشقم و پرخون كفن
خونبها اندر كفن می آیدم - به دست گیرم آن ذوالفقار پرخون را
شهید عشقم و اندر میان خون باشم - چو تلقین گفت پیغامبر شهیدان ره حق را
تو هم مر كشته خود را بیا برخوان یكی تلقین - دل و جان شهید عشقت به درون گور قالب
سوی گور این شهیدان بگذر زیارتی كن - نوبهاران چون مسیحی است فسون میخواند
تا برآیند شهیدان نباتی ز كفن - آب حیات نزل شهیدان عشق توست
این تشنه كشتگان را ز آن نزل میچشان - كاین شهیدان ز مرگ نشكیبند
عاشقانند بر فنا بودن - ز خونم بوی مشك آید چو ریزد
شهید شرمسارم من ز غازی - كجایید ای شهیدان خدایی
بلاجویان دشت كربلایی - كه آب چشم با خون شهیدان
برابر میروند اندر روایی - نیابی دل جز از جبار عالم
شهید هر نشان و بینشانی - در چنین جسم چو تابوتی میان خون و خاك
این شهید روح را هر لحظه خوشتر داشتی - صفت حكم تو در خون شهیدان رقصد
مرگ موش است ولیكن بر گربه بازی - عشق عجب غازییست زنده شود زو شهید
سر بنه ای جان پاك پیش چنین غازیی - صالحت و بایعت معالعشق علی ان
یاتینی محیاه نصیری و شهیدی - «شهید» در دیوان شمس - رباعیات مولوی