«شبدیز» در غزلستان
- مولوی
- «شبدیز» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- فردوسی
- «شبدیز» در شاهنامه فردوسی
- من و رستم و اسب شبدیز و تیغ
نیارد برو سایه گسترد میغ - بگفت و برانگیخت شبدیز را
بداد آرمیدن دل تیز را - شب تیره شبدیز لهراسپی
بیاورد با زین گشتاسپی - مرا اسپ شبدیز و شمشیر تیز
نگیرم فریب و ندانم گریز - برانگیخت شبدیز بهرام را
همی تیز کرد او دلارام را - همی راند شبدیز را نرم‌نرم
برین‌گونه تا روز برگشت گرم - کجا اسپ شبدیز و زرین رکیب
که زیر تو اندر بدی ناشکیب