شماره ١٤٥: گرفته در بر اندام تو سيم است
گرفته در بر اندام تو سيم است
برادر خوانده زلفت نسيم است
از آن زلف سيه بر مشکن آن را
بنا گوش ترا در يتيم است
به رعنايى چنين مخرام، غافل
که از چشم بد اندر راه بيم است
دل من در غمت نيمى نمانده ست
وز اين يک غم دل صد کس دو نيم است
ز ياد خنده مردم فريبت
مرا دو ديده پر در يتيم است
به عهد فتنه و آشوب زلفت
کسى کو خوش زيد رند حکيم است
کتاب صبر خوانده بنده خسرو
که هر شب مجلس غم را نديم است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده