شماره ٧٧٠: يار زيباى مرا باز به من بنماييد

يار زيباى مرا باز به من بنماييد

ترک رعناى مرا باز به من بنماييد

لاله مى رويدم از خون جگر بر رخسار

سرو بالاى مرا باز به من بنماييد

نيست آراسته بى آن مه زيبا مجلس

مجلس آراى مرا باز به من بنماييد

عشرتم ياد همى آيد از افزايش غم

عشرت افزاى مرا باز به من بنماييد

تا ازان زلف شده دور برفتم از جاى

آخر آن جاى مرا باز به من بنماييد

پيشتر زانکه به يغما برود خانه عمر

شير يغماى مرا باز به من بنماييد

از فراقم همه ناسازى و نابينايى ست

يار زيباى مرا باز به من بنماييد

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.